بنام اوکه سمیع علیم ست

روزی خواهم رفت......

شایدهم شبی......

کسی چه می داند .....

درفصل وساعتی مقررکه شایدتنها مراد این دل بی مرادم باشد ....

"پاییز"

مگر فرق میکند که کی باشد ؟؟؟

شاید ان روز اماج برف باشدودل  اسمان مانند هوای دل من سرد بارانی باشد....

یاشاید ظهری گرم و عطش الود ....

شاید وزش بادهای پاییزی برگهای خشک را به دیدارم دعوت کند ....

نمی دانم..........

لیک میدانم بعداز مرگ من میراث من دندان گیر نیست !

از دار دنیا دلی داشتم که انقدر درد الود ست وخون بار که حتی به فاتحه ای ان را نمی خرند ......

خانه ام کلبه ی پاییزی.....

ازان کلبه فقط شبهایش  به یادگار مانده که زیر نوری کم در دفتری با جلد قرمز تنهایم را نوشته ام .....

با قلبی چاک چاک .....

 



تاريخ : دو شنبه 1 آذر 1395 ا 11:17 نويسنده : رحی ا
.: Weblog Themes By violetSkin :.